Lydia Deetz

Lydia Deetz to jedna z najbardziej intrygujących postaci stworzonych przez Tima Burtona, reżysera znanego z zamiłowania do gotyckiej estetyki i postaci wyjętych jakby z innego świata. Film „Beetlejuice” z 1988 roku, w którym Lydia jest kluczową postacią, stał się kultowym dziełem, a sama bohaterka, grana przez młodą Winonę Ryder, zapisała się na trwałe w popkulturze. Historia Lydii to opowieść o samotności, niezrozumieniu i poszukiwaniu akceptacji, ale także o spotkaniu z nadprzyrodzonym światem, który zmienia jej życie na zawsze.

Lydia Deetz jest nastoletnią córką Charlesa Deetza i pasierbicą Delii Deetz. Wyróżnia się na tle innych postaci swoją mroczną estetyką i melancholijną naturą. Lydia jest typową outsiderką – odrzuca konwencjonalne normy społeczne i estetyczne, co znajduje odzwierciedlenie w jej ubiorze i zachowaniu. Często ubrana w czarne, gotyckie stroje, z gęstą grzywką zasłaniającą czoło, Lydia wydaje się być duchem w świecie żywych, co ironicznie kontrastuje z faktycznymi duchami, z którymi się zaprzyjaźnia.

Jesteś w stanie odpowiedzieć na te pytania w QUIZIE o braciach Winchester z serialu 'Nie z tego świata’?

Jej miłość do wszystkiego, co związane ze śmiercią i nadprzyrodzonym, nie jest jednak tylko młodzieńczą fascynacją. Lydia to postać, która odczuwa głęboki smutek i alienację. Nie znajduje zrozumienia ani wśród rówieśników, ani w swojej nowej rodzinie. Jej ojciec, Charles, jest człowiekiem sukcesu, przepracowanym i skupionym na karierze, który przenosi swoją rodzinę z Nowego Jorku do małego miasteczka, aby uciec od stresu wielkomiejskiego życia. Delia, jej macocha, to ekscentryczna artystka, której egocentryczna natura i obsesja na punkcie sztuki współczesnej prowadzi do częstych napięć z Lydią. Delia i Lydia zdają się żyć w dwóch różnych światach – jeden zdominowany jest przez pustą, nowoczesną sztukę, drugi przez mrok i melancholię.

Przeprowadzka do domu duchów

Główna akcja „Beetlejuice” rozpoczyna się, gdy rodzina Deetz wprowadza się do dużego, starego domu na wsi, który nieświadomie dzielą z duchami jego poprzednich mieszkańców – Adamem i Barbarą Maitland. Maitlandowie, grani przez Aleca Baldwina i Geenę Davis, to sympatyczne, choć nieco nudne małżeństwo, które zginęło w niefortunnym wypadku samochodowym. Po śmierci ich duchy pozostają w domu, nie wiedząc, co robić dalej.

Początkowo Maitlandowie próbują wystraszyć nowych lokatorów, aby pozbyć się ich z domu, jednak ich wysiłki okazują się daremne. Duchy, mimo swoich prób, są zupełnie niezauważalne przez nowo przybyłych – z jednym wyjątkiem. Lydia, dzięki swojej wrażliwości i naturalnej skłonności do nadprzyrodzonych zjawisk, jest jedyną osobą, która potrafi ich zobaczyć i z nimi rozmawiać.

Lydia Deetz – spotkanie z Beetlejuice’em

W tym miejscu do historii wkracza tytułowy bohater filmu – Beetlejuice, grany przez Michaela Keatona. Jest on demonem i „bio-egzorcystą”, który oferuje swoje usługi w usuwaniu żywych z domów nawiedzanych przez duchy. Jest to postać równie groteskowa, co fascynująca – ekscentryczny, bezczelny i nieprzewidywalny, Beetlejuice wprowadza chaos wszędzie, gdzie się pojawia.

Maitlandowie, zdesperowani i zdeterminowani, aby pozbyć się rodziny Deetz, w końcu zwracają się do Beetlejuice’a o pomoc. Ten, widząc okazję do zabawy i spełnienia swoich własnych, egoistycznych celów, zgadza się. Lydia, mimo swojej fascynacji światem duchów, od początku jest ostrożna wobec Beetlejuice’a, wyczuwając w nim niebezpieczną i manipulacyjną naturę. Mimo to, z czasem zostaje wciągnięta w jego intrygi.

Plan Beetlejuice’a i rola Lydii

Beetlejuice ma swój własny plan – pragnie ożenić się z Lydią, aby zyskać możliwość powrotu do świata żywych na stałe. Aby to osiągnąć, manipuluje dziewczyną, wykorzystując jej poczucie osamotnienia i pragnienie ucieczki od trudnej rzeczywistości. Lydia, która czuje się całkowicie niezrozumiana przez swoją rodzinę, rozważa nawet samobójstwo, co jest mocnym, choć subtelnie ukazanym wątkiem w filmie. Jej myśli o śmierci są jednak bardziej wołaniem o pomoc i zrozumienie niż rzeczywistym zamiarem odebrania sobie życia.

Kiedy Lydia dowiaduje się o zamiarach Beetlejuice’a, początkowo nie zdaje sobie sprawy z powagi sytuacji. Z czasem jednak, gdy Beetlejuice zaczyna realizować swój plan, Lydia orientuje się, że ma do czynienia z kimś znacznie bardziej niebezpiecznym, niż początkowo sądziła. W końcu, z pomocą Maitlandów, Lydia sprzeciwia się Beetlejuice’owi, który ostatecznie zostaje pokonany i odesłany do świata duchów.

Lydia Deetz – przemiana

Kulminacją filmu jest nie tylko pokonanie Beetlejuice’a, ale także wewnętrzna przemiana Lydii. Przez większość filmu bohaterka jest pogrążona w smutku i alienacji, jednak dzięki wsparciu Maitlandów i swojemu własnemu odwadze, udaje jej się odnaleźć swoje miejsce w świecie. Lydia nawiązuje prawdziwą relację z duchami, które stają się dla niej swoistą rodziną zastępczą, dając jej wsparcie, którego nie mogła znaleźć wśród żyjących.

Pod koniec filmu widzimy Lydię, która stopniowo wychodzi ze swojego mroku. Zaczyna cieszyć się życiem, choć wciąż pozostaje wierna swojej indywidualności. Scena, w której z radością tańczy unoszona przez duchy Maitlandów, symbolizuje jej odzyskaną radość życia i akceptację samej siebie. To, co wcześniej było jej największą słabością – fascynacja śmiercią i nadprzyrodzonym – staje się teraz jej siłą, łącząc ją z osobami, które naprawdę ją rozumieją.

Lydia Deetz – relacja z rodzicami

Relacje Lydii z jej rodzicami również ulegają zmianie. Choć Charles i Delia nigdy do końca nie zrozumieją fascynacji Lydii światem duchów, to jednak po przeżyciach z Beetlejuice’em zaczynają ją akceptować taką, jaka jest. Charles, który wcześniej był raczej obojętny wobec swojej córki, zaczyna dostrzegać jej potrzeby i uczucia. Delia, choć nadal skupiona na swojej sztuce, stara się nawiązać lepszy kontakt z pasierbicą.